Mooi rood is niet lelijk

"De kunst van het weglaten" is een van de eerste opmerkingen die ik kreeg in 1997 toen ik naar de kunstacademie in Arnhem ging. Iets wat met al je mogelijkheden met hedendaagse programmatuur soms nog steeds lastig is. Vaak merk ik dan ook dat je eerst je ontwerp gereed maakt om vervolgens er, na een nachtje slapen, de volgende dag het weer langzaam afbreekt. Tot dat alleen de pure vorm overblijft. Wanneer ga je daarin te ver en hoe weet je in dit subjectieve vak wanneer iets 'goed' is? Is dat wanneer de klant tevreden is en bereid is zijn factuur te betalen, of is dat wanneer jezelf tevreden bent? Belangrijk is dan ook, kun je wel tevreden zijn? Ergens ben ik continue bezig om te knokken voor een optimale vormgeving, maar eens in de zoveel jaar kijk je terug en denk je, 'What was I thinking!'. Smaak, trends en dergelijke, veranderen net als mode elk jaar. Toch komt er om de zoveel tijd weer iets terug, alles wordt tenslotte gerecycled.